கிழமை

எனக்கான ஒரு கிழமை
வேண்டி
கிழமைக்கடவுளிடம்
தபஸ் செய்துகொண்டிருந்தேன்
நாலாயிரம் வருடம் பொறுத்து
என் கண் முன்னே
பிரதிட்டை ஆனார்
கிழமைக்கடவுள்
எனக்கு கிழமைகளை
தானமாக கொடுத்துவிடுகிறேன் என்றார்
மற்றவர்களுக்கு என்ன செய்வீர்கள்
என்றேன்
அவர்களுக்கு கிழமைகள்
தேவையில்லை
அனைவரும் கருந்துளைகளுக்குள்
நிலவின் துணையுடன்
உறங்கிவிட்டனர்
நீ ஒருவன் தான் குகைக்குள்
மிச்சம்
எல்லாம் எடுத்துக்கொள்
என்றான்
இனிமேல் நானெடுத்து
என்ன செய்ய
கிழமைகள் குப்பைக்கு
போயின
நான் கிழமையில்லா
கிழவனானேன்…